Repent and Believe: Joel 2:12-18; 2 Cor 5:20-6:2; Mt 6:1-6,16-18 (Ash Wednesday)

 

Repent and Believe

Joel 2:12-18; 2 Cor 5:20-6:2; Mt 6:1-6,16-18 (Ash Wednesday)

“The Lord takes no pleasure in the death of the sinner, but desires that he turn from his way and live” Divine Office

 

Let us fix our attention on the blood of Christ and recognize how precious it is to God his Father, since it was shed for our salvation and brought the grace of repentance to all the world. If we review the various ages of history, we will see that in every generation the Lord has offered the opportunity of repentance to any who were willing to turn to him. When Noah preached God’s message of repentance, all who listened to him were saved. Jonah told the Ninevites they were going to be destroyed, but when they repented, their prayers gained God’s forgiveness for their sins, and they were saved, even though they were not of God’s people.

 

 Under the inspiration of the Holy Spirit, the ministers of God’s grace have spoken of repentance; indeed, the Master of the whole universe himself spoke of repentance with an oath: As I live, says the Lord, I do not wish the death of the sinner but his repentance. He added this evidence of his goodness: House of Israel, repent of your wickedness. Tell the sons of my people: If their sins should reach from earth to heaven, if they are brighter than scarlet and blacker than sackcloth, you need only turn to me with your whole heart and say, “Father,” and I will listen to you as a holy people.

 

  In other words, God wanted all his beloved ones to have the opportunity to repent and he confirmed this desire by his own almighty will. That is why we should obey his sovereign and glorious will and prayerfully entreat his mercy and kindness. We should be suppliant before him and turn to his compassion, rejecting empty works and quarrelling and jealousy which only lead to death.

 

  Brothers, we should be humble in mind, putting aside all arrogance, pride and foolish anger. Rather, we should act in accordance with the Scriptures, as the Holy Spirit says: The wise man must not glory in his wisdom nor the strong man in his strength nor the rich man in his riches. Rather, let him who glories glory in the Lord by seeking him and doing what is right and just. Recall especially what the Lord Jesus said when he taught gentleness and forbearance. Be merciful, he said, so that you may have mercy shown to you. Forgive, so that you may be forgiven. As you treat others, so you will be treated. As you give, so you will receive. As you judge, so you will be judged. As you are kind to others, so you will be treated kindly. The measure of your giving will be the measure of your receiving.

 

  Let these commandments and precepts strengthen us to live in humble obedience to his sacred words. As Scripture asks: Whom shall I look upon with favor except the humble, peaceful man who trembles at my words?  Sharing then in the heritage of so many vast and glorious achievements, let us hasten towards the goal of peace, set before us from the beginning. Let us keep our eyes firmly fixed on the Father and Creator of the whole universe, and hold fast to his splendid and transcendent gifts of peace and all his blessings. 

                                                  From a letter of Pope St Clement I to the Corinthians

 

    “Repent and do penance. Make yourselves a new heart and a new spirit” Divine Office

నా ఆధ్యాత్మిక జీవిత తనిఖీ: సిరాకు 27: 4-7; 1 కొరింథి 15: 54-58; లూకా 6:39-45 (8 C)

 

నా ఆధ్యాత్మిక జీవిత తనిఖీ

సిరాకు 27: 4-7;  1 కొరింథి 15: 54-58; లూకా 6:39-45 (8 C)

“మనం భగవంతుని నుండి సంతోషాన్ని తీసుకుంటే, దుఃఖాన్ని కూడా తీసుకోకూడదా? (Divine Office)

ఈ రోజు సాధారణ అర్చన కాలపు ఎనిమిదో ఆదివారం.  సాధారణంగా, తపస్సుకాలం ఈపాటికే ప్రారంభమయ్యేది. కానీ ఈ సంవత్సరం ఆలస్యంగా వచ్చింది. మళ్ళి మనము జూను మాసములో సాధారణ అర్చన కాలానికి తిరిగి వచ్చినప్పుడు, సాధారణ ఆర్చన కాల సంవత్సరాన్ని 9వ లేదా 10వ ఆదివారంతో ప్రారంభిస్తాము. నేటి సువార్త పఠనమంతా సామెతలతో నిండి ఉంది. అవి సత్యపు పదబంధ ప్రకటనలు! చెప్పబడిన వాటి నన్నింటిలో ముచ్చటగా మూడింటి గురించి ధ్యానించుదాము.  మొదటిగా, "మంచి చెట్టు మంచి ఫలాలను ఇస్తుంది. చెడు చెట్టు చెడ్డ ఫలాలను ఇస్తుంది. ప్రతి చెట్టు దాని దిగుబడిని బట్టి తెలుస్తుంది” (లూకా 6: 43).  ఇది మానవ వ్యక్తిత్వాన్ని చూపించే ఒక సాదృశ్యం. ఒక వ్యక్తి మంచి పనులు చేసినప్పుడు, ఆ వ్యక్తి మంచి వారు అని మనకు తెలుస్తుంది. ఒక వ్యక్తి నిరంతరం ఇబ్బందులను రేకెత్తిస్తున్నప్పుడు, ఆ వ్యక్తి మానసికంగా సామాజికంగా ఇబ్బంది పడుతున్నాడని మనకు తెలుస్తుంది. పండు అనే ఒక వ్యక్తి వ్యక్తిత్వాన్ని ఎలా వెల్లడిస్తుందో మనం రక్షింపబడ్డామా లేదా, ఇంకా రక్షింపబడలేదా అని కూడా తెలియచేస్తుంది కదా!

 

రెండవది, “నీవు నీ కంటిలో ఉన్న దూలమును  ఎంచక నీ సహోదరుని కంటిలో ఉన్న నలుసును చూడనేల? (లూకా 6:41). ఒక్కొక్కసారి మన వైఫల్యాలపై మనకు కలిగిన చికాకును ఇతరులపై చూపుతాము. దీనినే మనస్తత్వ శాస్త్రం ఆంగ్లంలో “డిఫెన్స్ మెకనిజం” అని పిలుస్తుంది. ఇది మనకు చాలానే కుటుంబంలో, సమాజంలో కన్పిస్తుంది కదా! గమనించారా? మనం ప్రతికూల సమయాలను ఎదుర్కొన్నప్పుడు, మనం ఒక అడుగు వెనక్కి తీసుకోవాలి. మనల్ని మనం, అలాగునే మనం, ఇతరులను కలవరపరిచే విధంగా ఏమి చేస్తున్నామో అని కుడా పరిశీలించుకోవాలి.

 

మూడవదిగా, “గ్రుడ్డివాడు గ్రుడ్డివానికి దారి చూపగలడా? వారిద్దరును గుంటలో పడుదురు గదా” (లూకా 6:39). మనం మంచి విలువలను కలిగి ఉన్నంత వరకు మనం ఇతరులకు వారి మార్గనిర్దేశం చేయలేము. మన ఎడల మనం మంచి అవగాహన కలిగి ఉండటమే కాకుండా ఒకరి లోపాలను సరిదిద్దడంలో ముందు మనం నిబద్దత  కలిగి ఉండాలి. కథోలిక మత బోధనాధికారాన్ని “మెజిస్టీరియం” అంటారు. మేజిస్టీరియంలో పోపు గారు,  పీఠాధిపతులు, వేదవేత్తలు మరియు చట్ట సలహాదారులు ఉంటారు.

 

 మేజిస్టీరియం మన విశ్వాసం మరియు నైతికతలను పరిణామం చెందుతున్న కాలానికి అనుసంధానించడానికి మార్గాన్ని నిర్దేశిస్తూవుంటుంది. మత సైద్ధాంతిక ప్రకటనలు లేదా బోధనలు అనేవి కేవలం గ్రుడ్డిగా ప్రకటింప బడవు. మాతృ శ్రీసభ తనను గురించిన అవగాహనలో తానే వృద్ధి చెందుతూ అనేక శతాబ్దాలుగా తన బోధనా క్రమతను అభివృద్ధి చేసుకున్నది. మెజిస్టీరియం కేవలం సోపానక్రమంలోనే ఉండదు. ఇది మన పరివారంలోనూ మరియు భద్రమైన అభ్యంగ దివ్య సంస్కారము పొందిన వారిలో కూడా ఉంది. విశ్వాసం గురించిన మన అవగాహనలో మనం ఎదగడానికి పరిశుద్ధాత్మ వరం మనకు సహాయం చేస్తుంది. సందేహాలు మరియు అనిశ్చితి సమయాల్లో, విశ్వాసంలో ఎదగడానికి సహాయం చేయమని మనం పరిశుద్ధాత్మను ప్రార్థించాలి. అంధుడు మరొక అంధుడిని నడిపించలేడు. సిద్ధి పొందిన మెజిస్టీరియం మన అనిశ్చల అంధకార సమయంలో మనకు సహాయంగా నిలబడి వెలుగును చూపిస్తుంది.

యేసు స్వీయ ధర్మానికి లేదా అహంభావానికి వ్యతిరేకి. దానినే హెచ్చరించాడు. దేవుడు హృదయాన్ని పరిశోధిస్తాడు కాబట్టి ధర్మశాస్త్రపు అక్షర తత్త్వము ఆతనికి సరిపడదు. అందుకే ఆయన మనల నుండి ఆత్మవిమర్శను కోరుకుంటున్నాడు. అందుచేతనే మనం సరైన ఉద్దేశ్యంతో సరైన పనిని చేయాలి. మన అంతరంగ ఉద్దేశాలను శుద్ధి చేసుకోవడానికి, మన హృదయాలలో ఉన్న దేవుని వైపు మళ్లాలి. “ప్రభువా, నాలో స్వచ్ఛమైన హృదయాన్ని సృష్టించు. నాలో దృఢమైన ఆత్మను ఉంచుము” (కీర్తన 51:10) అన్న దావీదు రాజు ప్రార్థనలోని అర్థం ఇదే!

 

"ఆయన ధర్మశాస్త్రానికి మరియు ఆజ్ఞలకు నీ హృదయాన్ని తెరవాలి" (Divine Office)

 

 

 

 

 

Auditing My Spiritual Life : Sir 27: 4-7; 1 Cor 15: 54-58; Lk 6:39-45 (8 C)

 

Auditing My Spiritual Life

 

Sir 27: 4-7; 1 Cor 15: 54-58; Lk 6:39-45 (8 C)

“If we take happiness from God’s hand, must we not take sorrow too? (Divine Office)

 

This is the Eighth Sunday of Ordinary Time.  Usually, Lent would have begun by now, but this year it is late.  When we return to ordinary times in June, we typically begin with the 9th or 10th Sunday of the Liturgical year. Today’s gospel reading is full of proverbs, phrased statements of the truth. Let’s reflect upon three of them.  Firstly, “A good tree produces good fruit, and a bad tree produces bad fruit and each tree is known by its yield (Lk 6: 43). When a person does good things, we know this is a good person.  When a person is continually stirring up trouble, we know that this person is troubled. The personality-fruit of a person reveals itself! In the same way, it is not enough for us to say whether we are saved or not yet saved!

 

Secondly, “Why look at the speck in your brother’s eye when you miss the plank in your own?” (Lk 6:41). We tend to transfer our irritation over our failings to others. When we go through negative times, we have to take a step back and consider what we are doing that upsets others and us.

 

Thirdly, “Can a blind man act as a guide to a blind man? Will they not fall into a ditch?" (Lk 6:39). We cannot guide others until and unless we have a good sense of values. We must not only be well-informed but also be committed to correcting one’s deficiencies. The teaching authority of the Catholic Church is called the Magisterium. The magisterium consists of the Pope, the Bishops, theologians, and consultants.  The magisterium has to set the course for us to relate our faith and morals to the evolving times. The dogmatic statements didn’t just happen yesterday.  They evolved over many centuries as the Holy Mother Church continues to grow in her understanding of herself. The magisterium does not just exist in the hierarchy.  It also exists in the home and those who have received the Sacrament of Confirmation. The Holy Spirit helps us to grow in our understanding of faith. In times of doubt and uncertainties, we need to pray to the Holy Spirit to help us grow in faith. The Magisterium helps us to enlighten our minds in the dark times of any era.

 

Jesus warns against self-righteousness. Just keeping the letter of the law is not enough, for God searches the heart. We need to follow the spirit of a letter in the law, as St Paul teaches. We need to do the right thing with the right intention. He wants us to practice self-critique and be aware of our motives. We need to turn to God within our hearts, to purify our inmost intentions. This is what King David meant when he prayed, “Lord, create in me a pure heart; put a steadfast spirit within me” (Ps 51:10).

“May he open your heart to his law and his commandments” (Divine Office)

 

ప్రేమ దీర్ఘకాలము సహించును 1 సమూ 26:2, 7-9,12-13,22-23; 1 కొరింథి 15:45-49; లూకా 6:27-38 (7 C)

 

ప్రేమ దీర్ఘకాలము సహించును

 

1 సమూ 26:2, 7-9,12-13,22-23; 1 కొరింథి 15:45-49; లూకా 6:27-38 (7 C)

“ఒకరు తన తల్లి గర్భం నుండి నగ్నంగా వస్తారు. నగ్నంగా మళ్ళీ వెళ్ళిపోతారు" (Divine Office)

 

క్రైస్తవులను ఇతర మతాల కంటే భిన్నంగా చూపించేది ఏది? అది దయ. ఇతరులను వారి అర్హతన   కాకుండా, దయకలిగి వారితో ప్రేమపూర్వకంగావ్యవహరించాలన్న దేవుని కోరుకను పాటించడంలో మన క్రైస్తవ్యం ఇతర మతాలకు చుక్కానిగా నిలుస్తుంది. “దేవుడు ప్రేమాస్వరూపి” (1 యోహాను 4:8,16). అన్యాయపరులకు మరియు నీతిమంతులకు ఒకే ప్రేమ ధర్మాన్ని చూపిస్తాడు దేవుడు. అతని ప్రేమ సాధువులను పాపులను సమానంగా ఆలింగనం చేసుకుంటుంది. ఇశ్రాయేలు ప్రజలు తమకు రాజు కావాలని దేవునితో తిరుగుబాటు చేసినప్పటికీ దేవుడు వారికి రాజును ఇచ్చాడు (1 సమూ 8: 4-6). తన ఉద్దేశ్యాలకు వ్యతిరేకంగా ఇశ్రాయేలు ప్రజలు వ్యవహరించినప్పటికీ వారి మీద దేవునకు కలిగిన ప్రేమ వల్ల తనను తాను మానవ కుంచిత పరిస్థితులకు కుదించుకొని వారి జీవితాలకు సంతోషాన్ని కల్పించాడు. వారిని దేవుడు విడిచి పెట్టి ఉండవలసినదే! కానీ అది తన దయా ప్రేమ తత్త్వం. ఆదర్శం కానటువంటి అన్ని రకాల దీనదశల్లోనూ వారిని ఆశీర్వదించాడు భగవంతుడు. ఇటువంటి ఆదర్శమున తనను చంపడానికి ప్రయత్నిస్తున్న సౌలు రాజు చేతికి చిక్కినప్పుటికీ విడిచిపెట్టిన దావీదు, “నిన్ను చంపడానికి నాకు చాలా కారణం ఉంది. నేను అలా చేయడం చాలా సులభం. కానీ దేవుడు నిన్ను రాజుగా ఎన్నుకున్నందున నేను అలా చేయడం తప్పు" (1 సమూ 24:3) అని తన విధేయతా ధర్మాన్ని చాటుకున్నాడు దావీదు.

శిలువ నుండి యేసు తనను హింసించేవారిని, “తండ్రి వారిని క్షమించండి ఎందుకంటే వారు ఏమి చేస్తున్నారో వారికే తెలియదు" (లూకా 23:34) అని క్షమించి ప్రార్ధించాడు. “తండ్రి కనికరం కలిగి ఉన్నట్లే మీరు కూడా కలిగి ఉండండి" (లూకా 6:36) అన్నది యేసు బోధన. దైవ ప్రేమకు అంకితం అయిన వాళ్ళు మాత్రమె ద్వేషపు దుర్మార్గ చక్రాన్ని ఖండించి ఆపగలరు. విశ్వాసం అనేది ప్రేమ ద్వారా వ్యక్తపరుపబడుతుంది (గలతీ 5:6) మరియు ఇతరులను ప్రేమించేవాడు ధర్మశాస్త్రాన్ని నెరవేరుస్తాడు (రోమా 13:8). ప్రేమ ధర్మశాస్త్రాన్ని పరిపూర్తి చేస్తుంది (రోమా 13:10). అలాగునే “నిన్నువలె నీ పొరుగువారిని ప్రేమించు (గలతీ 5:14) అన్న ఒక్క ఆజ్ఞను పాటించడంలోనే సమస్త దైవ చట్టం నెరవేరుతుంది. క్రీస్తు ఆత్మను కలిగి మనిషి ఎదుగుదల మనుగడకు ఉపయోగపడని "నియమాలను" మనం విడనాడాలని భక్త పౌలుడు కోరుకుంటున్నాడు (రోమా 8:9).

 

మనందరికీ మన కన్నీటి కథలు చాలానే ఉన్నాయి! బహుశ: మనలో కొందరు మన జీవితాల్లో మన మీద జరిగిన అన్యాయ లేదా దురాక్రమణకు ప్రతిగా  ఒక మాస్టర్ ప్లాను వేసి గెలిచి నెరవేర్చడం ద్వారా సామాజిక నీతి స్పృహను మరియు చెడును మరింత చెడ్డ  పరిస్థితికి దిగజార్చి ఉండవచ్చు! మనం కలిగి ఉన్న పగ ఏపాటిది! మనం చనిపోయినప్పుడు, మనం ప్రేమించగలిగిన సామర్థ్యాన్ని మాత్రమే మనతో తీసుకెళ్లగలము. జైలు గది నుండి, పునీత థామస్ మోర్ తన కీర్తిని మరియు అతని జీవితాన్ని నాశనం చేసినందుకు హెన్రీ VIII అను రాజును క్షమించాడు. ఆనందానికి గొప్ప బహుమతి ద్వేషాన్ని తిరస్కరించడమే! భగవంతునితో ముడిపడిన వారు మాత్రమె శాంతిని పొందుతారు. క్రూరత్వం, ద్వేషం, దౌర్జన్యం, పగ అనే వాటి నుండి క్రీస్తు శిలువ మాత్రమే మనల్ని విడిపించగలదు. అది చెడును మంచితో తిరిగి ఇచ్చే ధైర్యాన్ని ఇస్తుంది. అలాంటి ప్రేమ మరియు దయ మనలను విధ్వంసం నుండి స్వస్థపరిచే, రక్షించే శక్తిని కలిగి ఉంటాయి. అందుకే పౌలు మనకు "ఆశీర్వదించండి. శపించకండి లేదా పగ తీర్చుకోకండి మంచితో చెడును జయించండి" అని బోధిస్తాడు (రోమా 12:14,17,21).

కార్డినల్ న్యూమాన్, “ఓ యేసు! మేము వెళ్లిన ప్రతిచోటా మీ సువాసనను వ్యాపింపజేయడానికి మాకు సహాయం చేయండి. మీ ఆత్మ మరియు జీవంతో మా ఆత్మలను నింపండి. మా జీవితాలు మీ (...) ప్రకాశవంతంగా ఉండేలా, మా జివితాంత జీవిలో చొచ్చుకుపోండి మరియు దానిని స్వాధీనం చేసుకోండి. మేము సంప్రదించే లేదా తటస్థ పడే ప్రతి ఆత్మ వారి ఆత్మలో మీ ఉనికిని అనుభూతి చెందించు. మా  ద్వారా యేసు! ఇతరులపై మీ వెలుగు ప్రకాశింపజేయును గాక” అని తన ప్రతులలో వ్రాసుకున్నాడు. మన హృదయాలు దేవుని ప్రేమలో ఉన్నతమైనప్పుడు మాత్రమె మనం ఇతరులను ప్రేమించగలము, క్షమించగలము మరియు అంగీకరించగలము. యేసు ప్రేమ అనేది ‘మన తన’ అనే డిగ్రీ లేదా కేటగిరీ సరిహద్దులను లెక్కించదు. వాటికి భిన్నంగా అంగీకరించి ఆహ్వానించేదే మన యేసు ప్రేమ.

 

"మనము లోకములోనికి ఏమీ తీసుకురాలేదు. దాని నుండి ఏమీ తీసుకు పోలేము" (Divine Office)

 

LOVE BEARS EVERYTHING 1 Sam 26:2, 7-9,12-13,22-23; 1 Cor 15:45-49; Lk 6:27-38 (7 C)

 

LOVE BEARS EVERYTHING

 

1 Sam 26:2, 7-9,12-13,22-23; 1 Cor 15:45-49; Lk 6:27-38 (7  C)

“Naked from his mother’s womb a man comes; as naked as he will depart again”

 

What makes Christians different from any other religion? It is grace - treating others, not as they deserve, but as God wishes them to be treated with loving-kindness and mercy. God is good to the unjust as well as the just. His love embraces saints and sinners alike. “God is Love” (1 Jn 4:8,16). God granted the people of Israel a king even though they were in outright rebellion with God that they wanted a king. And God blessed them with a king. God accommodated situations that were not his original ideal and even blessed people in non-ideal stations of life. David said to King Saul who was trying to kill him, “I have plenty of reason to kill you, and it would have been simple for me to do so, but it would have been the wrong thing for me to do since God has chosen you to be king” (1 Sam 24:3).

 

From the cross, Jesus forgave his persecutors, “Father forgive them for they do not know what they do” (Lk 23:34). Jesus exhorts us to “Be merciful, just as our Father is merciful” (Lk 6:36). The vicious cycle of hatred can only be stopped by people who are determined to love. Faith expresses it through love (Gal 5:6) and whoever loves others fulfills the law (Rom13:8). Love is the fulfillment of the law (Rom 13:10) and the entire law is fulfilled in keeping one command: love your neighbor as yourself (Gal 5:14). Paul wants us to let go of “rules” possessing the spirit of Christ (Rom 8:9).

 

All of us have our battle stories. Perhaps, some of us have let bad situations become worse by taking a shot back against those unjust aggressors in our lives. How important is that grudge we hold? When we die, we can only take with us our capacity to love. From cell, St. Thomas More forgave King Henry VIII for destroying his reputation and his life. The greatest gift to happiness is rejecting hatred. Those who are tied to God find peace. Only the cross of Christ can free us from the tyranny of malice, hatred, revenge, and resentment. And that gives us the courage to return evil with good. Such love and grace have the power to heal and save us from destruction. That is why Paul tells us to “bless and not curse nor take revenge and to overcome evil with good” (Rom 12:14,17,21).

 

Cardinal Newman wrote: “O Jesus! Help us to spread your fragrance everywhere we go. Flood our souls with your spirit and life. Penetrate and possess our whole being, so utterly, that our lives may only be a radiance of yours (...). That every soul we come in contact with may feel your presence in their soul. May the light, O Jesus, shine on others through us”. We can love, forgive, and accept others when our hearts magnify in the love of God. The love of Jesus does not count the degree or category rater loves without boundaries.

 

“We brought nothing into the world and can take nothing out of it”.

THE GOSPEL ACCORDING TO LUKE (Lesson 4 – Feb 18, 2025) Ch. 1: 31-80

 

THE GOSPEL ACCORDING TO LUKE

(Lesson 4 – Feb 18, 2025) Ch. 1: 31-80

 

 

Lk: 32 Son of the Most High. In Lk 1:76 John is described as “prophet of the Most High”. “Most High” is commonly used by Luke (1:35.76; 6:35; 8:28; Acts 7:48;16:17).

 

V.34 The Virginal conception of Jesus takes place through the holy Spirit and God's power; therefore, Jesus has a unique relationship with Yahweh.

 

V.45: Blessed are you who believed: Luke portrays Mary as a believer whose faith stands in contrast to the disbelief of Zechariah (v.20)

 

Vv 39-40 According to Jewish customs. It was improper, or at least unusual, for single or betrothed females to travel alone. Mary, however, may have undertaken this journey with Joseph’s consent

 

The Magnificat is divided into four stanzas, each of which contains three verses (1) (46-48); (2) 1:48-50; (3) 51-53; (4)  54-55.

 

V.47 God my Saviour. Undoubtedly, Mary was looking for civil and political blessings, through the birth of the Messiah.

 

V. 52 The mighty overthrow of all anti-Messianic power seems, in her imagination, to begin with the fall of the Idumæan usurper.

 

V. 55 Abraham and his seed. A remarkable proof that Mary’s expectations concerning the Messiah’s appearance were universal. For the seed promised to Abraham was to be a blessing to the whole world.

 

46-55 except v.48, there is no specific connection of the canticle to the context of Mary’s pregnancy.

 

Traditionally called the Magnificat sung in the evening prayer. Referred to Abraham and the Jewish-Christian cast. It contains the reversal theme found in (1 Sam 2:1-10) but is modified. Those who oppress now will be overthrown, and the lowly will be exalted; those who are hungry now will have their fill, but those who are satiated now will be sent away.

 

He casts down the mighty--he exalts the humble: Stanley Jones said, “The Magnificat is the most revolutionary document in the world.” It is a moral revolution and a social revolution. Christianity puts an end to the world's labels and prestige. Christianity begets a revolution in each man and a revolution in the world.

 

V.59 On the eighth day they came to circumcise the child, these practices exist among the Khandi in India, and Africa; the Greeks, and Romans - also it was customary to name the child on the day of purification.

 

Circumcision is incorporated into the people of Israel by the sign of the Covenant (Gen 17:1-12)

 

Vv. 68-79 like the canticle of Mary (46-55) the canticle of Zechariah is loosely connected with the context.  Apart from vv 76-77 speaking about John the Baptist

V. 69. A horn of salvation. The well-known Biblical meaning (1 Sam 2:10; Ps 132:17, ) must be here understood, and not the horns of helmets but this horn is to spring from David’s race.

 

V.71 Salvation from our enemies. Undoubtedly the political element was chiefly present to Zachariah. The priest is at the same time the patriot in the best sense of the term, deeply moved by the sight of Roman tyranny and the reformation of divine worship: Luke 1:74-75.

 

V.72 The mercy promised to our fathers. The fulfillment of the promises concerning Messiah is not only a matter of rejoicing for the present, and a source of hope for the future, but also a healing balm for past sorrows (Lk 20:37-38; Jn 8:56).

 

V. 74 That He would grant unto us. The purpose for which God once swore it, and was now about to fulfill it (Gen 22:16-18).

 

Without fear: Not the fear of God, but the fear of enemies - the Macedonians, especially Antiochus Epiphanes, and the Romans, hindered the Jews in the exercise of their worship!

 

V. 75 In holiness and righteousness before Him. All the days of our life, or rather all our days.  Uninterrupted national prosperity, based upon true religion, is the ideal of his aspirations.

 

 

V. 78 The day springs from on high. An emblematic allusion to Messiah and His salvation, again referring to Malachi 4:2. There is a remarkable coincidence between the last Messianic prophecy and the very last before the incarnation of the Divine Word.

 

V. 79 Those sitting in darkness and the shadow of death. He foresees not only Israel but deprived of the light of truth and life (Is 9:2; Is 60:1).

 

To guide our feet. The end for which the day-spring should “give light” as this again was the end for which it “visited” our dark world. The hymn concludes with a boundless prospect into the still partly hidden future.

 

 

 

 

“For nothing will be impossible to God”.

 

“Behold, I am the handmaid of the Lord. May it be done to me according to your word” (vv. 37-38)