ఇవ్వడంలో మనం అందుకుంటాం: 1 రాజులు 17:10-16; హెబ్రీ 9:24-28; మార్కు 12:38-44 (32 B)

 

ఇవ్వడంలో మనం అందుకుంటాం

1 రాజులు 17:10-16; హెబ్రీ 9:24-28; మార్కు 12:38-44 (32 B)

"న్యాయం కోసం ఆకలితో మరియు దాహంతో ఉన్నవారు ధన్యులు, ఎందుకంటే వారు సంతృప్తి చెందుతారు" (Divine Office)

పురాతన కాలంలో వితంతువులు తమను చూసుకోవడానికి, తమకు ఎదిగిన కుమారులు లేకుంటే అనిశ్చిత పరిస్థితిలో వుండేవారు. మనము మొదటి పఠనంలో జెరపతు విధవరాలి కఠిన పరిస్థితిని విన్నాము. ఆమెకు కలిగిన కొంచెం ఆహారాన్ని తాను తన కుమారుడు భుజించకుండా తన అతిధి అయిన ప్రవక్త ఏలియాకు వడ్డించింది. దేవుడు ఆమె దాతృత్వానికి ప్రతిఫలమిచ్చాడు. మరో వితంతువు ఎలీషాదగ్గరకు వచ్చి, “నా ఇద్దరు పిల్లలను బానిసలుగా తీసుకెళ్లడానికి రుణదాతలు వేధిస్తున్నారు” అని మొరపెట్టుకుంది. ఆమెను ఆదుకొనేవాడే లేడు. నిజాయితీలేని న్యాయమూర్తుల దయచేతుల్లో ఆమె నలిగిపోయింది. నిర్గమ కాండం మరియు లెవీకాండ గ్రంధాలు వితంతువులకు న్యాయాన్ని చేకూర్చని ఎవరినైనా వదలక శపిస్తున్నాయి. వితంతువులను వేధించే వారి  భూమి పాపానికి గురవుతుందని ప్రవక్తలు కూడా దూయబట్టారు. 

రూతు ఆమె చేసుకున్నపుణ్యానికి దేవుడు ఆమెకు ఒక చక్కటి ప్రతిఫలమిచ్చాడు. ఆమె తన అత్తగారు నయోమితో, “నువ్వు ఎక్కడికి వెళ్లితే నేను అక్కడకు వస్తాను. నువ్వు ఎక్కడ వుంటే నేనూ అక్కడే ఉంటాను.  మీ ప్రజలు నా ప్రజలుగా ఉంటారు. మీ దేవుడు, నా దేవుడు.” అని చెప్పి తన దేశాన్ని బంధువులను విడిచిపెట్టి అత్తను తల్లిగా స్వీకరించి భర్తలేని జీవితాన్ని అత్తగారి దేవునికి సమర్పణ చేసుకుంది. అందుకు ఆమెకు దేవుడిచ్చిన బహుమతి ఏమిటంటే తన మునిమనవళ్లలో ఒకరు దావీదుడు రాజయ్యాడు. మరొక వారసుడు యేసు క్రీస్తు. సజ్జనులు అన్యులైనప్పటికి భగవంతుడు వారిని ఎన్నడూ విడిచిపెట్టడని మనం నేర్చుకుందాం. 

వితంతువుల ఇళ్లను మింగేసే శాస్త్రులపై యేసు దాడి చేశాడు. ఒక వితంతువు ధార్మికతను శాస్త్రులకు గుణ పాఠవంగా నేర్పాడు. తన పేదరికం నుండి ఆమెకు కలిగిన మొత్తం జీవనోపాధిని భగవంతునకు ఇచ్చేసుకుందని  యేసు చెప్పాడు. ఆమె దాతృత్వాన్ని యేసు ప్రశంసించాడు. ఈ వితంతువులు పేదవారే కానీ విశ్వాసంలో అధిక ధనవంతులు. తరచుగా ధనవంతుల కంటే పేదలైన వాళ్ళే చాలా ఉదారంగా ఉంటారు.  దేవుని వాక్య పరిచర్యకు మరియు సువార్తీకులకు సహకరించే వారిలో ఎక్కువుగా మనకు కన్పించేది ఇటువంటి పేద వితంతువులే! అసలు ప్రజలు  ఎలా పేదలుగా మారారు?  తెలివిగల వ్యక్తులు వారిని సద్వినియోగం చేసుకోవడానికి మార్గాలను వెతకి వెతకి  కనుగొన్నారా?  లేక వారి వారి కాలంలోని అసమాన సామాజిక ఆర్థిక వ్యవస్థకు వారు బలైపోయారా? నిరుపేదల నుండి అసంఘిక సమాజం తమ స్వార్ధ ప్రయోజనాలను  పొందుకో గలగడం ఎలా జరిగింది?

సమాజం యొక్క పాపపు నిర్మాణాలను గురించి మాతృ తిరుసభ ద్వితీయ వాటికను మహాసభ   ద్వారా చాలానే ఉద్ఘాటించింది. పోప్ ఫ్రాన్సిస్ గారు పేదల పట్ల శ్రద్ధ వహించేలా తిరుసభను  నడిపించాలన్న నిశ్చయాన్ని సినడాలిటి ద్వారా మనం గ్రహించాం. సంపద చెడ్డదెమీ కాదు. అది లేకుండా అభివృద్ధి లేనేలేదు. తప్పు మరియు పాపం ఏమిటంటే సంపదను సంపాదించడానికి అనుచితమైన మార్గాలను ఉపయోగించడం. మన చుట్టూ ఉన్న పేదలను పట్టించుకోకుండా సంపదను వృధా చేయడం తప్పు మరియు పాపం. ఆలయ ఖజానాకు తనకు కలిగిన కొంచెమైనటువంటి అంతటనూ ఇచ్చివేసిన వితంతువును చూసి యేసు ఆశ్చర్యపోయాడు. సమాజాన్ని పట్టించుకునే వారుంటే ఆయన సంతోషిస్తాడు. బలహీనమైన సభ్యుల పట్ల మనకున్న శ్రద్ధ సమాజ బలం కొలవబడుతుంది.

నిజమైన ఇవ్వడం అనేది హృదయం నుండి రావాలని యేసు బోధించాడు. పగతో లేదా ప్రదర్శన కోసం ఇచ్చిన బహుమతి దాని విలువను కోల్పోతుంది. కానీ ప్రేమతో, దాతృత్వం మరియు త్యాగ స్ఫూర్తితో ఇచ్చిన బహుమతి అమూల్యమైనది. బహుమతిగా మొత్తం లేదా పరిమాణంగా ఇచ్చే వ్యక్తికి ఎంత ఖర్చయినా పట్టింపు ఉండదు. మనం అందించేది చాలా చిన్నదిగా కనిపించవచ్చు లేదా పెద్ద విలువైనదేమీ కాక పోవచ్చు కానీ మన దగ్గర ఉన్న ధనం/ తలంతులను భగవంతునికి సమర్పించి నట్లయితే, అవి ఎంత చిన్నవిగా అనిపించినా, దేవుడు వాటిని మన లెక్కకు మించినవిగా  చేయగలడు!!!

“అయితే మనం అతనికి ఎలా తిరిగి చెల్లించాలి? ఆయన మనకిచ్చినదానికి తగిన ఫలాన్ని మనం ఎలా భరించగలం?” (Divine Office)

షేమా - నూతన ఇజ్రాయెలూ వినుము! ద్వితీ 6:2-6; హెబ్రీ 7:23-28 మార్కు 12:28-34 (31 B)

 

షేమా - నూతన ఇజ్రాయెలూ వినుము!

ద్వితీ  6:2-6; హెబ్రీ  7:23-28 మార్కు  12:28-34 (31 B)

“ప్రభువు తన మాటలన్నిటిలో నమ్మకమైనవాడు మరియు తన పనులన్నిటిలో ప్రేమగలవాడు”. అల్లెలూయా (Divine Office)

 

"నీ పూర్ణహృదయముతోను, నీ పూర్ణాత్మతోను, నీ పూర్ణ శక్తితోను, నీ పూర్ణ బుద్ధితోను నీ దేవుడైన ప్రభువును ప్రేమించవలెను" అనేది పాత నిబంధనలోని ప్రతి యూదుని ప్రార్థన. మన శత్రువులతో సహా మనం ఒకరినొకరు ప్రేమించుకోవడంలో ఫలితం లేకుంటే భగవంతునిపై మనకున్న ప్రేమ భ్రమే అవుతుంది. అలాగునే మనకున్న పొరుగువారి ప్రేమ దేవుని ప్రేమ నుండి విడాకులు తీసుకుంటే, అది శుద్ధి చేయబడిన స్వీయ-ప్రేమగా మారిపోతుంది. కాబట్టి, అది దేవుని ప్రేమ అనేది సోదర ప్రేమ ద్వారా మాత్రమే గ్రహించబడుతుందని  మనకు చెబుతుంది.

 

క్రీస్తు జననానికి ముందు, ఒకడు – ప్రఖ్యాత యూదు పండితుడైన హిల్లెల్‌ను, “ఏది గొప్ప ఆజ్ఞ?” అని అడిగాడు. అందుకు అతను, “నిన్ను ద్వేషించేది ఏదయినా, నువ్వు ద్వేషించేది ఏదయినా దానిని నీ పొరుగువాడికి చేయకు” అని జవాబిచ్చాడు. గొప్పదయినటువంటి ద్వితీయోపదేశ కాండ ఆజ్ఞపై వ్యాఖ్యానిస్తూ, పునీత అగస్టిను ఇలా సలహా ఇచ్చాడు, “మొదట దేవుణ్ణి ప్రేమించండి, ఆపై మీరు కోరుకున్నది చేయండి." అంటే మనం మన పూర్ణహృదయంతో, ఆత్మతో, శక్తితో, మనస్సుతో దేవుణ్ణి ప్రేమిస్తే, పొరుగువారి పట్ల ఆయన చిత్తానికి విధేయత చూపకుండా ఉండలేమని అర్థం కదా!!

 

యోహాను సువార్తికుడు ఇలా వ్రాశాడు, “నేను దేవుణ్ణి ప్రేమిస్తున్నాను అని చెప్పి, తన సోదరుడిని ద్వేషించేవాడు అబద్ధాలకోరు, ఎందుకంటే తాను చూడగలిగే సోదరుడిని ప్రేమించని వ్యక్తి తాను ఎన్నడూ చూడని దేవుణ్ణి ఎలా ప్రేమిస్తాడు? కాబట్టి, దేవుణ్ణి ప్రేమించే ప్రతి ఒక్కరూ తన సోదరుడిని కూడా ప్రేమించాలని ఆయన మనకు ఇచ్చిన ఆజ్ఞ ఇదే” (1 యోహాను 4:20).  మనం ఈ ఆజ్ఞను స్వీకరించి, దానిని ఆచరణలో పెడితే, అది నిజంగా ఒక విప్లవం అవుతుంది. అలాగునే క్రైస్తవేతరులు మనల్ని, మూర్ఖులుగా చూస్తారు. ఎందుకంటే దేవుని జ్ఞానం ప్రపంచ జ్ఞానానికి విరుద్ధంగా ఉంది. జీవితం మరణం నుండి వస్తుంది, లాభం నష్టం నుండి వస్తుంది మరియు స్వీకరించడం అనేది  ఇవ్వడం ద్వారా వస్తుంది. మనం స్వర్గంలో అతనితో కొత్త జీవితాన్ని పంచుకోవడానికి క్రీస్తు చనిపోయి మళ్లీ బ్రతికాడు. అతను తన జీవితాన్ని, తన ఉజ్జివ శక్తులను మరియు తన సమయాన్ని ఇతరుల సేవకే వినియోగించాడు.

 

మనం క్రీస్తులా శిలువ మీద కొట్టబడి చంపబడ నవసరంలేదు. అయితే, అది సూచిస్తున్నదేమిటంటే - మనం దేవునికి లొంగిపోవడం అంటే మనం అవాస్తవమైన ఆధ్యాత్మికతతో కూడిన స్వర్గంలోకి వెనుదిరగడం కాదు. మనం దేవుణ్ణి ప్రేమిస్తే, మనం ఇతరుల పట్ల శ్రద్ధ వహించాలి. అంటే మనం మనకంటే మన అభిరుచుల కంటే పైకి ఎదగాలి మరియు పునీత పౌలులోని క్రీస్తు చెప్పిన మాటలు "తీసుకోవడం కంటే ఇవ్వడంలో ఎక్కువ ఆనందం ఉంది" (అపొ. కా. 20:35) అన్న మాటల ద్వారా మనం ఒప్పించబడాలి,

 

కవి విలియం వర్డ్స్‌వర్త్ ఒకసారి ఇలా వ్రాశాడు, "లోకం మనకు చాలా భారంగా వుంటుoది." ప్రజలు భౌతిక సాధనలను ఎంతగా వినియోగిస్తారంటే, వారు ప్రకృతితో తమ సంబంధాన్ని పూర్తిగా విస్మరించేస్తారు. వారి చుట్టూ ఉన్న ప్రకృతి అందాన్ని మెచ్చుకోకుండా వారి సామర్థ్యాన్ని "వృధా" చేస్తున్నారు. “షేమా ఇజ్రాయెలూ,” అంటే “ఇజ్రాయెలూ వినుము!” - ఆధునిక జీవితంలో భౌతికవాదంపై దృష్టి పెట్టవద్దు. దేవునికి మరియు ఇతరులకు సేవ చేయడంలో దేవుడు మనకు ఇచ్చిన ఉజ్జివ శక్తులతో మనం చేయగలిగినంత మేలు చేద్దాం. కానీ షేమా నూతన ఇజ్రాయెలూ వినుము! “ఎవడు నాయందు, నాతో కూడ ఉండునో, అతడు సమృద్ధిగా ఫలించును” (యోహాను 15:5) అనే యేసు వాగ్దానాన్ని ఎల్లప్పుడూ గుర్తుంచుకుందాం.

 

“నా కుమారుడా, నా మాటలను గమనించు. నేను చెప్పేది శ్రద్ధగా వినండి” (Divine Office)

 

 

 

ప్రభువునందు శాంతియుతమైనవారు ధన్యులు (Nov. 1); (Nov 2) దైవ దర్శనానికై ఉత్తరించు ఆత్మలు

ప్రభువునందు శాంతియుతమైనవారు ధన్యులు

సకల పునీతుల పండుగ

Apo 7:2-4,9-14; 1 Jn 3:1-3; Mt 5:1-12a (Nov. 1/ /B)

 “పరిశుద్ధులు పరలోక రాజ్యంలో నివసిస్తారు. వారి శాంతి శాశ్వతంగా ఉంటుంది. అల్లెలూయా” (Divine Office)

 

ప్రతీ సంవత్సరం, మాతృ శ్రీసభ ఎంపిక చేసిన పునీతుల ప్రార్థనను, సాక్షివంతమైన మరియు ఆదర్శప్రాయమైన వారి జీవితాన్ని మనము ఈరోజున స్మరించుకుంటాము. ఈ పునీతులు లేదా సాధువులు కేవలం తమ సుమాత్రుక జీవితం కంటే మిన్ననైన జీవితాన్ని కలిగి యుంటారు. మనము విశ్వాస సంగ్రహాన్ని జపించినపుడు అందులో వున్న ఒక వాక్యం “పునీతుల బాధవ్యం” అని ప్రార్దిస్తాము. అంటే వారితో మనకు కలిగిన బాంధవ్యం అని అర్ధం. వారు, మనము ఒకే కుటుంబ సభ్యులమైయున్నాము. నేటి సువార్తా ప్రబోధలనలోని అష్ట భాగ్యాలు మరియు ఆనందం ఇందుకు అద్దం పడుతున్నాయి. నేటి సువర్తా పఠనంలో, యేసు "ఆశీర్వదించబడినవారు" లేదా "సంతోషవంతులు" అని సూచించే వ్యక్తులలో ఎవరూ -మృదువైనవారుగానూ, అణచివేయబడినవారుగానూ లేదా ఆత్మలో పేదలైనవారుగా -ప్రపంచంలో ఎపుడూ, ఎక్కడా లేరని మనము స్పష్టముగా గమనించాము. పునీత పౌలు "ఈ లోక జ్ఞానము దేవుని దృష్టికి వెర్రితనము" (1 కొరిం. 3:19) అని చెప్పాడు. యేసు నేర్పించే జ్ఞానానందం – ప్రాపంచికి సంతోషం లేదా లోక తెలివితేటలకు భిన్నంగా వుంటుంది కదా !!!

 

యేసు “ధన్య” అనే పదాన్ని ఉపయోగించినప్పుడు ఆయన అర్థం ఏమిటి? అప్పుడప్పుడు దీనికి కలిగిన పర్యాయ పదాలైన "అనుకూలమైనది", “ఆశీర్వాదం”, “భాగ్యవంతం”, "సంతోషం" లేదా "అదృష్టవంతుడు" అన్న అర్ధాలను చెప్పుకోవచ్చు. అలాగునే పేదరికం, దుఃఖం మరియు హింసతో బాధపడేవారు దేవునిచే ఆశీర్వదించబడతారని యేసు పేర్కొన్నాడు. మన క్రైస్తవ జీవనానికి ధన్యులైన పునీతులను మార్గదర్శకాలుగా పరిగణించాలి. ఈ సువార్త పఠనాన్ని మనము సకల పునీతుల పండుగలో కూడా వింటాము. పునీతులు అంటే అష్ట భాగ్యాలను అనుసరించిన వారు. వారు యేసు జీవించిన బాటలోనే నడిచారు. ఈ రోజున ఆ ధన్య వాగ్దానాలను మరియు స్ఫూర్తికి అనుగుణంగా మన జీవితాలను జీవించడానికి మనకు ఒక సవాలు మన ఎదుట నిలుచుంది!!!

 

దైవ దర్శనానికై ఉత్తరించు ఆత్మలు

సకల ఆత్మల పండుగ  

యోబు 19:1,23-27a; 1 కొరింతి 15:51-57; యోహాను 5:24-29 (Nov. 2// B)

“నువ్వు నన్ను భూమిలోని మట్టితో చేసావు; నువ్వు నాకు మాంసపు శరీరాన్ని ఇచ్చావు. ప్రభూ! చివరి రోజున నన్ను లేపుము" (Divine Office)

సకల ఆత్మల పండుగ సందర్భంగా, మరణించిన వారందరి ఆత్మల కోసం మనము ఈ రోజు ప్రత్యేకముగా ప్రార్థిస్తున్నాము. నేటి దివ్యార్చానా పఠనాలు చనిపోయిన మరియు శాశ్వతమైన జీవిత పునరుత్థానంపై మనకు కలిగిన విశ్వాసంపై దృష్టి పెడుతున్నాయి. తిరుసభ సత్యోపదేశo ఇలా వివరిస్తుంది: “ఇంకా సంపూర్ణంగా శుద్ధి గావింపబడనటువంటి, దేవుని దయ మరియు స్నేహంలో మరణించిన వారందరూ, నిజంగా వారి శాశ్వతమైన మోక్షానికి చేరుకోవడానికి భరోసా ఇవ్వబడింది; కానీ మరణం తరువాత, వారు స్వర్గపు ఆనందంలోనికి ప్రవేశించడానికి అవసరమైన పవిత్రతను సాధించు  నిమిత్తం శుద్ధి గావింపబడతారు. ఎన్నుకోబడిన వారి ఈ చివరి శుద్ధీకరణ స్థలమునకు తిరుసభ ఉత్తరించు స్థలము (purgatory/ purgatorio) అనే పేరును ఇస్తుంది, ఇది హేయమైన శిక్షకు పూర్తిగా భిన్నంగా ఉంటుంది (1030–31).

పదహారవ శతాబ్దపు కర్మేలు సభ పునీతుడు జాన్ ఆఫ్ ది క్రాస్ శుద్దీకరణ ప్రక్రియ గురించి విస్తృతంగా వ్రాశాడు. పరిపూర్ణత వైపు పయనించే ప్రయాణంలో ఆత్మ కలిగివుండే రెండు ప్రధాన శుద్ధీకరణలను గురించి వివరించాడు. మొదటిది - ఇంద్రియాల రాత్రి (the night of the senses). దీని ద్వారా ప్రతీ శారీరక ఇంద్రియo మరియు దాని ఆకలి లేదా దాని దాహార్తి శుద్ధి చేయబడుతుంది. రెండవది - ఆత్మ యొక్క రాత్రి (Dark night of the Soul). దీని ద్వారా బుద్ధి, (చెడు)జ్ఞాపకశక్తి (మహా భయంకరమైన రోగం) మరియు చిత్తం అనేవి సంపూర్ణంగా నిండుకొనియున్న పరిపూర్ణ విశ్వాసం, ఆశ మరియు దాతృత్వం చేత పూర్తిగా శుద్ధి చేయబడతాయి. మొదటి శుద్ధీకరణకు ముందు, ఆత్మ ప్రక్షాళన మార్గంలో ఉంటుంది. ఈ రెండు శుద్ధీకరణల మధ్య ఉండగా, ఆత్మ ప్రకాశించే మార్గంలో ఉంటుంది. రెండవ శుద్దీకరణను పూర్తి చేసిన తర్వాత, ఆత్మ ఏకీకృత మార్గం లేదా ఆధ్యాత్మిక వివాహంలోనికి (mystical marriage with God) ప్రవేశిస్తుంది.

ఈ రోజు మనం సకల ఆత్మల స్మారక కార్యక్రమంలో పాల్గొంటున్నప్పుడు, చనిపోయి తుది శుద్ధి కొరకు తపించే ఆత్మల కోసం ప్రార్థిస్తున్నాము. ప్రక్షాళన అనేది భగ భగ మండే మరియు శుద్ధి చేయ గలిగే ఆత్మీయ ప్రేమతో తనను ప్రేమించే వారి కోసం అందించే కృపా సంపన్నమైనటువంటిదే దేవుని చివరి దయ. మన పూజా ప్రార్థనలు అటువంటి వారి పట్ల దేవుని ప్రేమకృపా ద్వారాలు తెరచుకోవడానికి సహాయ పడతాయి!!

యేసు పునరుత్థానం అన్నది తనను విశ్వసించే వారందరికీ జీవనదాయకం. ఇది మనం కొనసాగిస్తున్న విశ్వాస వృత్తి. ఇది మన కోసం మరియు మరణించిన వారందరి నిత్యజీవం కోసం మన నిరీక్షణను ఆధారం చేసుకునేటటువంటి వాగ్దానం. తన మరణ పునరుత్థానం ద్వారా, యేసు తనను విశ్వసించే వారందరికొరకు మరణాన్ని జయించాడు. ఇందువలననే మరణించిన వారితో మనము ఇంకా మన సంబంధాన్ని పంచుకుంటూనే ఉన్నామని మనము నమ్ముతున్నాము. మరణించిన విశ్వాసుల ఆత్మల కోసం మనం ప్రార్థించినప్పుడు మన పూజా ప్రార్ధనా ఫలాలు ఆ బలహీనమైన ఆత్మలకు తోడ్పడి భగవంతుణ్ణి మొరపెట్టుకోవడానికి సహాయ పడతాయి. స్వర్గంలో నెల కొనివున్న నిత్యజీవం కోసం సిద్ధమవుతున్న ఆ ఆత్మలు ప్రక్షాళన లేదా ఉత్తరింపు ద్వారా శాశ్వత జీవితానికొరకు వారి ప్రయాణాన్ని వేగవంతం చేయడానికి మరియు మోక్ష దైవ దర్శనాన్ని పొందుకోవడానికి సహాయపడతాయని తిరుసభ విశ్వసిస్తూ మనలను అదే విశ్వాసంలో బలపరుస్తుంది. ఈ దాతృత్వ/ సహాయక చర్య ద్వారా, మనం దేవుని దయను పొందుతాము. దేవుడు కూడా మహిమపరచబడతాడు. 

"నేనే పునరుత్థానం మరియు జీవం: నన్ను విశ్వసించేవాడు, అతను చనిపోయినప్పటికీ, అతను జీవించి ఉంటాడు." (Divine Office)

సేవ చేయడం అంటే క్రీస్తుతో పాటు పరిపాలించడం: యెషయ 53:10-11; హెబ్రీ 4:14-16; మార్కు 10:35-45 (B 29)

 

సేవ చేయడం అంటే క్రీస్తుతో పాటు పరిపాలించడం

యెషయ 53:10-11; హెబ్రీ 4:14-16; మార్కు 10:35-45 (B 29)

“నేను మీ కోసం ఉద్దేశించిన ప్రణాళికలు నాకు తెలుసు - శాంతి కోసం ప్రణాళికలు, విపత్తు కాదు” (ఆర్చనకాల ప్రార్ధన)

 

కీర్తి కాంక్ష, అధికార దాహం, ఆత్మ సంక్షోబం లేదా గుర్తింపు కోసం కొందరిలో తక్కువుగాను, మరికొందరిలో అతి ఎక్కువుగాను కట్టలు తెంచుకొని ఉంటుంది. ఈ స్వార్ధ వ్యక్తిత్వం ఎదుటివారిని కించ పరచడమో లేక బలితీసుకోవడమో చేస్తుంది. సంఘంలో ఇది ఒక సాధారణమైన జాడ్యంగా మారిపోయింది. అధికార దాహం యేసు శిష్యుల్లో కొంతమందిని విడిచి పెట్టలేదు. జెబెదీ కుమారులైన యాకోబు మరియు యోహానులు, యేసుతో ఒప్పందం కుదుర్చుకోమని తమ తల్లిని కోరారు. ప్రతిష్టాత్మకమైన ఆశిష్యులు యేసు రాజ్యంలో అత్యున్నత స్థానాన్ని కోరుకున్నారు. కానీ యేసు మాత్రం అందుకు భిన్నంగా శక్తి, అధికారం ప్రఖ్యాత స్థానముల గురించిన ప్రపంచ అవగాహనను తిప్పికొట్టాడు. యజమాని, రాజు, డాలు, ప్రథమం అనేవాటి ప్రముఖ వరుస స్థానాలను సేవకుడు, కింకరుడు, కొడవలి, కడ అనేవాటితో బంధంవేసి విప్లవాత్మక సేవా తత్పరతను నేర్పినవాడు యేసు.  అధికారాన్ని వినయంతోను, ఆధిపత్యాన్ని సమర్పణ త్యాగ  వైఖరితో బంధం చేయగలిగాడు.

మన ప్రభువు అనేక సందర్భాల్లో వ్యర్థమైన అహంకారం, కీర్తి మరియు వైభవం కొరకు తారసపడే  కలహాలను గురించి చాల సమయాల్లో మందలించాడు. ఒక చిన్న పిల్లవాడిని చూపిస్తూ పిల్లల  మనస్సును పోలి ఉండమని ప్రోత్సహించడం వంటి ప్రతీకాత్మక చర్యల ద్వారా బోధించాడు యేసు. శిష్యుల పాదాలను కడగడం వంటి వినయ విధేయాత్మకు ఉదాహరణను చూపిస్తున్నాడు యేసు. అందువల్లనే తన రాజ్యంలో అధికార దాహం తీర్చుకోవడానికి అవకాశం లేదని యేసు తన శిష్యుల   అభ్యర్థనను ఆమోదించలేదు. గౌరవ మర్యాదలు అనేవి ఒకరి నైతిక చట్టాల బద్దత వల్లనే నిర్వహించబడతాయి. ఒకరి జీవితాన్ని లేదా సమాజాన్ని మలచ గలదే నైతిక చట్టాలే అని తన శిష్యులకు  అవగాహన కల్పించాడు.

ప్రధమాసనాలను కోరుకున్న ఇద్దరు శిష్యులకు కల్వరి శిలువపై బాధామయ సేవకుని మరణం  శ్రమల బాప్టిజంనువాగ్దానం చేసింది. వారు తమ యజమానుని అవమాన మరమరణాలను చూసినప్పుడు పరలోక రాజ్యభాగస్వామ్యానికి కొంత ముందస్తు రుచిని కలిగించింది. కాలక్రమంలో అదే వారి అనుభవాన్ని విస్తృతం చేసింది. వేద శ్రమల్లో కత్తికి జేమ్స్ బలయ్యాడు. జాన్ చాలా కాలం సాక్షిగా జీవించాడు. ఇద్దరూ తమ గురువు క్రీస్తుకు కొరకు వారి మరణం వరకు సాక్ష్యులుగా జీవించారు. ఇద్దరూ ప్రాపంచిక సంబంధమైన అధికారాశయాన్ని కోల్పోయారు. ప్రభువు యొక్క శిలువ మరియు సహవాస అభిరుచిని ఘనంగా తెలుసుకున్నారు.

కుటుంబంలో, సమాజంలో, చర్చిలో, ప్రపంచంలో మనం ఒకరికొకరo పరిచారకులుగానూ, అందరికీ ఎలా సేవకులుగా జీవించగలం? ప్రభువుకు మరియు ఆయన ప్రజలకు సేవ చేయడంలో మన ప్రతిభను పెంపొందించుకోవాల్సిన బాధ్యత మనపై ఎంతగానో ఉంది. అందుకు మనం ఉత్తమంగా ఏమి చేయగలం? మనందరికీ చాలా విభిన్నమైన దైవీక తలంతులు ఉన్నాయి. ఖైదీలను దయ, కరుణ మరియు న్యాయంతో పరామర్శించే వరాలను కొందరు కలిగి ఉన్నారు. మరికొందరు జబ్బుపడిన వారి పట్ల సానుభూతిని కలిగి ఉంటారు. మరికొందరు పేదల పట్ల ఉదార ​​హృదయాన్ని కలిగి ఉంటారు. మరికొందరు తమ పిల్లలకు మాత్రమే కాదు, వారి జీవిత పరిస్థితుల ద్వారా అనాథలైన వారికి గొప్ప తల్లిదండ్రులుగా వుండే  పరిశుద్ధాత్మ వరాలను కలిగి ఉంటారు. మనందరికీ చాలా టాలెంట్స్ ఉంటాయి. యేసు రాజ్యంలో నిరుపేదలకు సేవ చేయడానికి మాత్రమె మనకు తన ప్రతిభను ఇచ్చాడు.

తన పనిని చేయడంలో మనకున్న వైఫల్యాలను, పరిమితులను, భయాలను, మనపై మనకు విశ్వాసం కోల్పోయిన సమయాలు ఉన్నప్పటికీ యేసు అర్థం చేసుకుంటాడు. "ప్రేమ యొక్క ఫలం సేవ మరియు శాంతి" అని చెప్పిన మథర్ థెరిసా వలె యేసును ఇతరులలో గ్రహించి తన ఉనికిని సేవించడానికి ప్రేమ మరియు దృఢ నిశ్చయం వంటి ప్రతిభను ఉపయోగించుకోవాలి. మనం మన జీవితాలను వినయపూర్వకమైన సేవలో మరియు ఒకరికొకరు ప్రేమలో ఉంచడం ద్వారా దేవుని పాలనను పంచుకుంటాము.

“అతను దుమ్ము నుండి పేదలను లేపుతాడు మరియు బూడిద కుప్ప నుండి పేదలను లేపుతాడు” (అర్చనకాల ప్రార్ధన)

 

 

యేసుయందు మాత్రమె రక్షణ: సామెతలు 7:7-11; హెబ్రీ 4:12-13; మార్కు 10:17-30 (B 28)

 

యేసుయందు మాత్రమె రక్షణ

సామెతలు 7:7-11; హెబ్రీ 4:12-13; మార్కు 10:17-30 (B 28)

".. నన్ను వెంబడించoది, ప్రతిఫలంగా వంద రెట్లు పొందుతారు మరియు శాశ్వత జీవితాన్ని పొందుతారు"

 

తన చిన్ననాటి నుండి అన్ని చట్టాలను ఆచరిస్తున్న ఒక సంపన్న యువకుడు, నిత్యజీవం పొందుకోవడానికి ఇంకా ఏమి చేయాలి అని యేసును అడిగాడు. అందుకు యేసు సంపదతో తనకున్న అనుబంధాన్ని విడిచిపెట్టి కొంత సంపదను పేదలతో పంచుకొని తనను అనుసరించమని యేసు అతనికి సూచించాడు. యేసు ప్రతిపాదన అతనికి నచ్చలేదు. అతను యేసును విడిచిపెట్టాడు. సంపద విషయంలో యేసు ఎందుకు జాగ్రత్తలు నేర్పుతున్నాడు?

 

యేసు సంపదకు, సంపన్నులకు వ్యతిరేకం కాదు. అతనికి ధనవంతులైన చాలా మంది స్నేహితులు కూడా ఉన్నారు. సంపదను సరైన రీతిలో వినియోగించుకోవాలని ఆయన మనకు బోధిస్తున్నాడు. మరియు “వంచకుడై ధనము సంపాదించినవానికంటె యథార్థముగా ప్రవర్తించు దరిద్రుడు ఉత్తమం" (సామె 28:6; కీర్తన 37:16); “ధనవంతులు కావడానికి మిమ్మల్ని మీరు అలసిపోనివ్వక తెలివిగా ఉండు” (సామె 23:4) అని యేసు పాత నిబంధన జ్ఞానాన్ని పునరుద్ఘాటించాడు. సంపదను కలిగి ఉండటం పాపం కాదు. కానీ ఒకరి స్వంత భద్రత లేదా రక్షణ అన్నది సంపదపై నమ్మకాన్ని తప్పుగా ఆలోచన కలిగి ఉండడం వలన జీవితం యొక్క ఉద్దేశ్యం మరియు దాని పరమార్ధం నుండి మనలను దూరం చేయవచ్చు. సంపద మనల్ని తప్పుత్రోవలో స్వతంత్రులను చేయగలదు. లావోడిసియా సంఘం సంపద పట్ల తాను కలిగియున్న దృక్పథం మరియు తప్పుడు భద్రతను గురించి హెచ్చరింపబడింది. "నేను ధనవంతుడిని, నేను అభివృద్ధి చెందాను మరియు నాకు ఏమీ అవసరం లేదు" అన్న భ్రమ ఆలోచనవల్లనే ఆ సంఘం హెచ్చరికకు గురి అయినది. సువార్తలోని ఒక ధనవంతుడు ఇలా అనుకున్నాడు, “ఓ  నా ఆత్మమా! నీకు చాలా సంవత్సరాలకు సరిపడు అనేక సంపదలు ఉన్నాయి. నిశ్చింతగా వుండుము. తినుము. త్రాగుము. సుఖించుము” (లూకా 12:19). అందుకు యేసు, “ఈ లోకమంతటినీ సంపాదించి, ఆత్మను పోగొట్టుకోవడం వల్ల ప్రయోజనం ఏమిటి?” అని ప్రశ్నించాడు (మత్త 16:26).

 

పరలోక రాజ్య నిధి కోసం “అందరినీ త్యజించు” అని యేసు తన శిష్యులకు ఎందుకు చెప్పాడు? సంపదకు, కోరికలతో పెనవేసుకుపోయిన హృదయానికి ప్రత్యేక సంబంధం ఉంది. ప్రభువే మనకున్న గొప్ప సంపద. అదే గొప్ప ఆనందం. “అన్నింటిని త్యజించండి” అనే యేసు బోధ మన అనురాగ  అనుబంధాలు, తప్పుడు స్నేహాలు, తప్పుడు ప్రభావాలు, విరామం లేని ఉద్యోగాలు, అనవసరమైన వినోదాలు, కపట జీవన శైలి వంటి అనేక విభిన్న విషయాలను విడిచిపెట్టడాన్ని సూచిస్తుంది. ఆ బోధ మొదట దేవుణ్ణి ప్రేమించే స్థానంలో నిలబడుతుంది.

 

శిష్యులు యేసుతో, “మేము సమస్తమును విడిచిపెట్టి నిన్ను వెంబడించితిమి” అని అంటే “అందుకు  ప్రతిఫలమేమిటి? అన్న అర్ధమేగా!! ఆ ప్రతి ఫలo గొప్పది. భయం నుండి విముక్తి, పాపం యెడల నిరాశక్తి, స్వార్థం మరియు అహంకారం, ఒంటరితనం నుండి విముక్తి వంటి తన రాజ్యపు అమూల్యమైన సంపదలను యేసు వారికి వాగ్దానం చేశాడు. ఇది మనం కొనలేని బహుమతి. మన హృదయంలోని లోతైన కోరికలను ఆయన మాత్రమే నిజంగా తీర్చగలడు. యేసులో నెలకొని యున్న నిజమైన ఆనందాన్ని వెదకనివ్వకుండా చేసే దేనితోనైనా లేదా ఎవరితోనైనా విడిపోవడానికి మనం సిద్ధంగా ఉన్నామా?

 

తన రక్షణను మరియు భద్రతను అతనిలో నిలుపమని  యేసు యువకునికి పిలుపు నిచ్చాడు. అదే పిలుపునును మనకు కుడా ఇస్తున్నాడు. మనం యేసుతో మన వ్యక్తిగత సంబంధాన్ని ఏర్పరచుకోవాలనుకుంటే, మనల్ని మనం ఖాళీ చేసుకోవాలి. అప్పుడే ఆతనిలో నేలకోనియున్న సమస్త పరలోక సంపదను మనలో సంపూర్తిగా నింపగలడు. "ఆత్మలో పేదలగువారు  ధన్యులు. స్వర్గరాజ్యం వారిది" (మత్త 5:3).

"క్రీస్తు యొక్క శాంతి ... అన్ని అవగాహనలను అధిగమిస్తుంది. మరియు మీ మనస్సులను హృదయాలను ఆతనిలో నిలుపుతుంది" (దైవార్చన ప్రార్ధన)