“దీని ద్వారా నీవు నావాడవని అందరూ తెలుసుకుంటారు” అపొ 14:21-27; ప్రక 21:1-5a; యోహా 13:31-33a,34-35 (ఈస్టర్ 5/C)

 

“దీని ద్వారా నీవు నావాడవని అందరూ తెలుసుకుంటారు”

అపొ 14:21-27; ప్రక 21:1-5a; యోహా 13:31-33a,34-35 (ఈస్టర్ 5/C)

“చీకటిలో వెలుగు ప్రకాశిస్తుంది, మరియు చీకటి దానిని ఎన్నడూ అధిగమించలేకపోయింది”

 

పునీత మదర్ థెరిసా గ్యాంగ్రీను వ్యాధి ఉన్న వ్యక్తికి చికిత్స చేయడం గమనించిన తర్వాత, ఒక అమెరికను జర్నలిస్టు ‘నాకు మిలియను డాలర్లు ఇచ్చినా అలా చేయను” అని అన్నాడు. అందుకు పునీత మదర్ థెరిసా ‘నేను కూడా చేయను... కానీ నేను దేవుని ప్రేమ కోసం అలా చేస్తున్నాను” అని సమాధానమిచ్చారు. స్వార్థం ఒక్కొక్కప్పుడు మనల్నిమానవ సంబంధాలలో బంధించి ఉంచుతుంది లేకపోతె సంబధాలను త్రెంచుతుంది. అయితే ఇతరుల పట్ల శ్రద్ధ చూపడం,  ‘మంచి పొరుగు’ వారిగా ఉండటం అనే విలువలను పాటించడం వలన మాత్రమె మనలను ఈ భవబంధాలనుండి విడిపించగలదు.

మన రక్షకుడు ఈ లోకంనుండి నిష్క్రమించిన తర్వాత, భూమిపై మానవుల మధ్య తాను చేపట్టిన పని శాశ్వతంగా నిలిచి ఉండేలా ఏర్పాటు చేశాడు. తన ఆత్మ వహితులైన జనుల సమాజ ఏర్పాటుతో దానిని ప్రతిష్టాపన చేశాడు. తన నూతన ఉజ్జీవ సంస్కరణ శక్తితో ప్రభువు తన జనులను కలసి కట్టుగా వుంచేటటువంటి ఉద్దేశించిన బంధాలు మూడు. మూడు పేటల త్రాడు త్వరగా తెగిపోదు! అందుకేనెమో యేసు మూడు పేటల బంధాన్నినిబంధనగా చేసాడు. అవి ప్రథమంగా క్రీస్తునందు విశ్వాసం. రెండు  ఒకరినందు మరొకరికి ప్రేమ. మూడవది లోక రక్షణ కోసం మన సర్వత్ర ప్రయత్నం. ఇవి క్రీస్తు శిష్యరికానికి కలిగిన మూడు ఆవిష్కరణలు. వీని ద్వారా సంఘం నిజమైన ఐక్యతలో స్థిరపడుతుంది. రక్షకుడు, నేటి సువార్త భాగంలో ఒకరియందు మరొకరికి  ప్రేమ" అనే అంశంపై ప్రత్యేకత చూపిస్తున్నాడు.

"మనకు అనుగ్రహింపబడిన పరిశుద్ధాత్మద్వారా దేవుని ప్రేమ మన హృదయములలో కుమ్మరింపబడియున్నది” అని అపొస్తలుడైన పౌలు మనకు చెబుతున్నాడు (రోమ 5:5). యేసు క్రీస్తు ప్రతీ అనుచరుని లక్షణం ప్రేమ. ఈ ప్రేమ గత గాయాలను క్షమించి మరచిపోవడానికి,  ప్రతీకార గాయానికి బదులుగా స్వస్థపరచి పునరుద్ధరించడానికి సిద్ధంగా ఉంటుంది. క్షమాపణ, శాంతి, క్షమాపణ మరియు సయోధ్యకు యేసు సిలువ మాత్రమే మార్గం. యేసుక్రీస్తు తన మరణ పునరుత్థానముల ద్వారా మన కోసం గెలుచుకున్న మహిమా విజయం ప్రతీ సైతాను విధానాన్ని ఓడిస్తుంది. ఆయన తన శిష్యులను నిస్వార్థంగా ప్రేమించాడు. వారిని త్యాగపూరితంగా ప్రేమించాడు. వారిని అర్థం చేసుకొని ప్రేమించాడు. ఆయన వారిని క్షమించేలా ప్రేమించాడు. ఇది క్రైస్తవ శిష్యత్వానికి బాహ్య సంకేతం. అందుకే ఆయన స్పష్టంగా ఇలా అన్నాడు, “మీరు ఒకరినొకరు ప్రేమిస్తే, దీని ద్వారా మీరు నా శిష్యులని అందరు తెలుసుకుంటారు" (యోహా 13:35). మనం ఆయన ప్రేమను, సత్యాన్ని స్వీకరించి, ఆయన ఆత్మను అనుమతిస్తే, ఆయన ఆత్మ మన హృదయాలను మరియు మనస్సులను శుద్ధి చేస్తుంది. పరివర్తన చెందిస్తుంది. ఇది కొలతలు, సరిహద్దులు లేదా స్థాయిలు లేకుండా ప్రేమించడానికి, వంతెనలు, పరిమితు లేకుండా క్షమించడానికి, ప్రతిఫలం లేకుండా సేవ చేయడానికి అవసరమైన అంతర్గత స్వేచ్ఛ, ఆనందం మరియు బలాన్ని కనుగొనడానికి మనకు వీలు కల్పిస్తుంది యేసు ప్రేమ. ఇటువంటి ప్రేమ సామాజిక న్యాయం మరియు ధర్మాన్ని ప్రతిబింబిoపచేస్తుంది.

19వ శతాబ్దపు అధికారిక పత్రం (ఎన్సైక్లికల్) "రేరుం నోవారుం" ద్వారా తిరుసభ "పొరుగువారి ప్రేమ" లోని భావాన్ని దాని పరమార్థాన్ని చక్కగా వివరించింది. ఇది వ్యక్తి గౌరవం, సాధారణ మానవ మంచితనం, అందునా పారిశ్రామిక మూలధనం  కూలీల కష్టార్జితాల మధ్య కలిగియున్న సంబంధం గురించి చెపుతుంది. అదేవిధంగా వారి మధ్య కలిగియుండవలసిన సంఘీభావపు ప్రాముఖ్యతను కుడా నొక్కి చెబుతుంది. పరస్పర గౌరవం, న్యాయమైన విధానాలు మరియు సామాజిక శ్రేయస్సు కోసం ఉమ్మడి నిబద్ధతపై నిర్మించిన సమాజాన్ని ఈ అధికారిక పత్రం సమర్థిస్తుంది (పోపు లియో 13). ప్రేమను అభ్యసించడంలో మరొక అంశం మనల్ని మరియు ఇతరులను స్వస్థపరిచే శక్తిని కలిగి ఉంది. ప్రేమించడం అంటే స్వీకరించేవారిని మరియు ఇచ్చేవారిని కూడా స్వస్థపరచడం. ప్రేమించాలని నిర్ణయించుకోవడం అంటే జీవితానికి పూర్తి అంగీకారంతో ఉండటం. ఇది ఒక ఎంపిక అంతేకాని  కేవలం ఒక భావన కాదు. మనం ప్రేమించే, శ్రద్ధ వహించే, స్వస్థపరిచే, సహాయం చేసే మరియు క్షమించే వ్యక్తులుగా ఉండాలని ఎంచుకున్నప్పుడు, మన జీవితం ఎలా ఉండాలో అని అనుకున్నప్పుడు అలాగునే మనం కూడా ఎదుగుతాము.  దానిలో వేరే మార్గం కన్పించదు. అందువల్లనే యేసు నొక్కి చెబుతున్నాడు, 'నేను మిమ్మల్ని ప్రేమించినట్లుగా ఒకరినొకరు ప్రేమించుకోనుడి”.

 

"నేను మీకు ఒక కొత్త ఆజ్ఞ ఇస్తున్నాను: నేను మిమ్మల్ని ప్రేమించినట్లుగా ఒకరినొకరు ప్రేమించుకొనుడి"

“By this all shall know you are Mine” Acts 14:21-27; Rev 21:1-5a; Jn 13:31-33a,34-35 (Easter 5/ C)

 

“By this all shall know you are Mine”

Acts 14:21-27; Rev 21:1-5a; Jn 13:31-33a,34-35 (Easter 5/ C)

“The light shines in the darkness, and the darkness has never been able to overpower it”

After watching Mother Teresa care for a man with gangrene, an American journalist remarked, “I wouldn’t do that for a million dollars.” Mother Teresa replied, “Neither would I… but I do it for the love of God.” Selfishness, at times, keeps us shut in human relations with others. Caring for others and being good neighbors to them frees us from the works of the flesh.

Upon our Savior's departure from the world, he made provision for the perpetuity of his work upon earth and among men. He did this by constituting a community of his spirit-filled people. They are united by the bond of his new reformative strength. The bond which the Lord intended to knit his people together was three, and “a threefold cord is not quickly broken.” Faith in Christ (1), love for one another (2), and benevolent effort for the world's salvation (3). This is the threefold cord of Christian discipleship by which the Church is to be cemented into a true unity. The Savior, in today’s Gospel passage, lays stress upon the second, that is, “love for one another”.

Paul the Apostle tells us, “Love has been poured into our hearts through the Holy Spirit, which has been given to us” (Rom 5:5). The distinctive mark of every disciple and follower of Jesus Christ is love. This love is ready to forgive and forget past injuries, to heal and restore rather than inflict revenge and injury. The cross of Jesus is the only way to pardon, peace, forgiveness, and reconciliation. Every other way will fail or fall short of the glory and victory that Jesus Christ has won for us through his death and resurrection. He loved his disciples selflessly. He loved them sacrificially. He loved them understandingly.  He loved them forgivingly. It is an outward sign of Christian discipleship. That’s why he clearly said, “By this shall all men know that you are my disciples, if you have love one for another” (Jn 13:35). If we embrace his love, truth, and allow his Spirit, his Spirit will purify and transform our hearts and minds. It will enable us to find the inner freedom, joy, and strength we need to love without measure, boundaries, or gradation, or even without bridges to forgive without limit, and to serve without reward. It reflects upon social justice and righteousness.

The 19th-century Encyclical “Rerum Novarum” brings the meaning of “love of neighbor”. It emphasizes the dignity of the human person, the common good, and the importance of solidarity in the context of the relationship between capital and labor. The encyclical advocates for a society built on mutual respect, fair policies, and a shared commitment to the well-being of all (Pope Leo XIII). Another aspect of practicing love has the power to heal ourselves and others. To love is to heal, both those who receive and those who give it. To decide to love is to be fully open to life. It is a choice and not just a feeling. When we choose to be loving, caring, healing, helping, and forgiving persons, we grow towards what our life is meant to be. There’s no other way. So, Jesus insists strongly, ‘Love one another, as I have loved you.

 

“I give you a new commandment: love one another just as I have loved you”

“నేను వారిని ఎరుగుదును మరియు వారు నన్ను వెంబడిస్తారు” అపొ 13:14,43-52; ప్రక 7:9,14b-17; యోహాను 10:27-30 (ఈస్టర్ 4/C)

 

“నేను వారిని ఎరుగుదును మరియు వారు నన్ను వెంబడిస్తారు”

అపొ 13:14,43-52; ప్రక 7:9,14b-17; యోహాను 10:27-30 (ఈస్టర్ 4/C)

“ఎన్నుకోబడిన వారి దృష్టి దేవుని వైపు చూస్తారు” (Divine Office)

 

పాస్క కాలపు నాల్గవ ఆదివారంను “గుడ్ షెపర్డ్” ఆదివారం అని కూడా పిలుస్తారు. యేసు తనను తాను “మంచి కాపరి” అని పిలుచుకోవడం ద్వారా తన అధికారాన్ని సవాలు చేస్తున్నాడు (యోహా 10:11). సేవా జీవితానికి సంబంధించిన చాలా వృత్తులు ఒక కుటుంబం నుండి మాతృ తిరుసభ వరకు, ఒక సామాన్య కుటుంబంలోని తండ్రి నుండి పొత్తు కథోలిక తిరుసభ కుటుంబ  పరిశుద్ధ పోప్ తండ్రి గారి వరకు పోషింప బడుతున్నాయి. ఫ్రెంచ్ జెస్యూట్ గురువు, శాస్త్రవేత్త మరియు తత్వవేత్త అయిన తెయిల్‌హార్డ్ దే షార్దిన్ ఒకసారి ఇలా అన్నాడు, “నేను ఇప్పుడు ఇలా వున్నాను అంటే నా కుటుంబంవల్లనే. నా అభిప్రాయాలు, నా ఇష్టాలు మరియు అయిష్టాలు, నా విలువలు మరియు తీర్మానాలు చాలా వరకు నేను వచ్చిన కుటుంబం ద్వారానే నాలో రూపొందించబడ్డాయి.” అదేవిధంగా ప్రతీ తల్లిదండ్రులు తమ తమ కుటుంబ విశ్వాసపు జీవితానికి ముఖ్యమైన కాపరులుగా వుంటున్నారు. ఈ పాత్రను నెరవేర్చడంలో, తల్లిదండ్రులు లేదా కాపరులు తరతరాలుగా ఆధ్యాత్మిక అవసరాలను తీర్చే యేసు పిలుపు అనే విత్తనాలను నాటాలి.

దేవుడు తన నిబంధన సంబంధాన్ని మరియు తాను ఎన్నుకున్న ప్రజల పట్ల తాను కలిగియున్న శ్రద్ధను వివరించడానికి  “గొర్రెల కాపరి” అనే సారూప్య ప్రతిరూప ఉదాహరణను ఉపయోగిస్తాడు (కీర్త 80:1; 100:3). తన యవ్వనంలో తన తండ్రి మందను కాచిన దావీదును దేవుడు తన ప్రజలైన ఇశ్రాయేలుకు కాపరిగా అభిషేకించబడిన రాజుగా పిలిచాడు (యెహె 37:24). దావీదు వంశానికి చెంది దేవునిచే అభిషేకించబడిన రాజు అయిన యేసు, తన సంరక్షణకు అప్పగించబడిన ప్రజలందరికీ తనను తాను “మంచి కాపరిగా” పిలచుకున్నాడు (యోహా 10:29). ప్రభువైన యేసు మన ఆత్మలకు మంచి కాపరి మరియు సంరక్షకుడు అని అపొస్తలుడైన పేతురు మనకు చెబుతున్నాడు (1 పేతు 2:25). తనకు అప్పగించబడిన తన ప్రతి గొర్రెను ఆయన నిశితంగా మరియు వ్యక్తిగతంగా కాపాడుతాడు. ఆయన మనలోని ప్రతి ఒక్కరినీ తన శత్రువు అయిన సాతాను ఉచ్చుల నుండి కాపాడుతూ, తనను అనుసరించమని వ్యక్తిగతంగా పిలుస్తున్నాడు (యోహా 8:44). ప్రభువు మనలను మంచి పచ్చిక బయళ్ళు అయిన పరిశుద్ధాత్మ చెంతకు (యోహా 4:14; 7:38-39) నడిపిస్తున్నాడు. మనం ఆయన వాక్కును భుజించి, పరిశుద్ధాత్మ జీవజలాన్ని సేవిస్తే, ఆయన మహిమ మరియు గౌరవం కోసం ప్రతిరోజూ జీవించడానికి అవసరమైన పోషణ మరియు బలాన్ని మనం కనుగొనగలము.

అలెగ్జాండ్రియాకు చెందిన సిరిల్ (క్రీ.శ. 376-444) అనే పితృపాదుడు "వినుము" అనే పదం యేసు బోధించిన దానికి విధేయతను సూచిస్తుందని చెప్పాడు. యేసు వాక్కును వినే వ్యక్తులు ఆయనకు చెందినవారు. యేసుకు తెలియనివారు లేనే  లేరు. కానీ తెలుసుకోవడం అంటే ఆయన కుటుంబంలో భాగం కావడం అని అర్ధం. కాబట్టి, "నావాళ్ళు నాకు తెలుసు" (యోహాను 10:27) అని యేసు చెప్పినప్పుడు, ఆయన మనల్ని స్వీకరిస్తాడనీ, తనతో తన శాశ్వత ఆధ్యాత్మిక సంబంధాన్ని మనకు అందిస్తాడని అర్థం. ఆయన మనలా మారినప్పటి నుండి, ఆయన మానవులందరినీ తన బంధువులుగా చేసుకున్నాడు. అదే మానవ స్వభావాన్ని తాను పంచుకున్నాడు. క్రీస్తులో ఏకీకృత మానవ జాతి అనే భావన అన్ని రకాల మానవుల స్వాభావిక గౌరవాన్ని మరియు సామాజిక న్యాయం ప్రాముఖ్యతను కూడా నొక్కి చెబుతుంది (రేరం నోవారం – పోపు లియో 13). ఆయన మనుష్యవతార కారణంగా మనమందరం క్రీస్తుతో ఒకే ఆధ్యాత్మిక సంబంధంలో ఐక్యంగా ఉన్నాము. అయినప్పటికీ ఆయన పవిత్రత పోలికను కాపాడుకోని వారు ఆయన నుండి దూరం చేయబడతారు... ". నా గొర్రెలు నన్ను అనుసరిస్తాయి" అని క్రీస్తు చెప్పాడు. దేవుని కృప ద్వారా, మనం"దేవుని బిడ్డలము" (మత్త 5:9) గానే వుంటాము కానీ ఇకపై ఎన్నటికి అపవాది నీడలకు లోబడి ఉండలేము.

పునీత అగుస్టీను ఇలా అంటాడు, “మీరు ఆయనను విడిచిపెట్టకపోతే దేవుడు మిమ్మల్ని విడిచిపెట్టడు”. మనం ఆయనను విడిచిపెట్టకపోతే ఆయన మనలను ఎన్నటికీ విడిచిపెట్టడు. దేవుడిని, తిరుసభను లేదా ఇతరులను నిందించకూడదు. ఎందుకంటే మన విశ్వసనీయత సమస్య అనేది మన స్వయం కృతం. దేవుడు ఎవరికీ తన కృపను తిరస్కరించడు. నిరాకరించడు. దేవుని కృపను దృడoగా పొందుకోవడానికి ఇది మనకు బలమై ఉన్నది. ఇది మన యోగ్యత కాదు. కేవలం ఆయన “కృప” మాత్రమె. యేసు  సహవాసంలో ఉన్నవారు యేసుకు చెందినవారుగా శాశ్వత ఆనందాన్ని పొందుతారు. అపోస్థలుడు పేతురు గారి వారసుడు నవ పోపుగారు లియో (సింహరాయులు) 14 వారి ఆథ్యాత్మిక నడిపింపు మనలను దేవుని ప్రణాళికలో భాగస్తులను చేయ వలెనని ప్రార్ధన చేద్దాం.

“మన హృదయాలను ఉత్తేజపరుద్దాం, మన విశ్వాసాన్ని తిరిగి ఉత్తేజపరుద్దాం...” (Divine Office)

 

“I know them and they follow Me” Acts 13:14,43-52; Rev 7:9,14b-17; Jn 10:27-30 (Easter 4/ C)

 

“I know them and they follow Me”

Acts 13:14,43-52; Rev 7:9,14b-17; Jn 10:27-30 (Easter 4/ C)

“the elect look upon the face of God” (Divine Office)

 

The fourth Sunday of Easter is also called Good Shepherd Sunday. Jesus challenges his authority by calling himself the Good Shepherd (Jn 10:11). Most vocations to a life of service are nurtured from a family to the Universal Church, from a Daddy in a family to the pope in the universal Church. The French Jesuit, scientist, and philosopher, Teilhard de Chardin, once said, “It was in my family that I became who I am. Most of my opinions, of my likes and dislikes, of my values and judgments, were molded by the family I came from.” Parents remain the most important shepherds of the faith. In fulfilling this role, parents or shepherds should sow the seeds of Jesus’ call that will serve the spiritual needs of the generations.  

God uses the image of a shepherd to describe his covenant relationship and care for his chosen people (Ps 80:1 and 100:3). God called David, who shepherded his father's flock in his youth, to be the anointed king shepherding his people Israel (Ezk 37:24). Jesus, God’s anointed King, from the tribe of David, called himself the Good Shepherd of all the people entrusted to his care (Jn 10:29). Peter the Apostle tells us that the Lord Jesus is the Good Shepherd and Guardian of our souls (1 Pt 2:25). He keeps a close and personal watch over every one of his sheep entrusted to him. He calls each of us personally by name to follow him, protecting us from the snares of our enemy, Satan (Jn 8:44). The Lord leads us to good pastures, the Holy Spirit (Jn 4:14; 7:38-39). If we feed on his word and drink from the living water of the Holy Spirit, we will find the nourishment and strength we need to live each day for his glory and honor.

Cyril of Alexandria (376-444 AD) says that the word hear implies obedience to what Jesus says. People who hear him belong to him. No one is entirely unknown to Jesus, but to be known is to become part of his family. Therefore, when Jesus says, “I know mine” (Jn 10:27), he means he will receive us and give us a permanent mystical relationship with himself. Since he became like one of us, he has made all human beings his relatives, sharing the same human nature. The concept of a unified human race in Christ emphasizes the inherent dignity of all human beings and the importance of social justice (Rerum Novarum - Pope Leo XIII), too. We are all united to Christ in a mystical relationship because of his incarnation. Yet those who do not preserve the likeness of his holiness are alienated from him... “My sheep follow me,” says Christ. By the grace of God, we are no longer subject to the shadows of the devil but “children of God” (Mt 5:9).

Saint Augustine says, “God will not leave you if you do not leave him”. He will not abandon us if we do not abandon him. Let us not blame God, nor the Church, nor others, because the problem of our fidelity is ours. God does not deny his grace to anyone. This is our strength to hold fast to God’s grace. It is not a merit of ours. We have simply been “graced.”  Those who are consciously in communion with Jesus will have the lasting joy of belonging to Jesus. May the infallible teaching of Pope Leo XIV be our strength. 

“Let us stir up our hearts, rekindle our faith,..” (Divine Office)

 

“నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తున్నావా?” అపొ 5:27-32,40b-41; ప్రక 5:11-14; యోహాను 21:1-19 (3 ​​ఈస్టర్/ సి)

 

“నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తున్నావా?”

అపొ 5:27-32,40b-41; ప్రక 5:11-14; యోహాను 21:1-19 (3 ​​ఈస్టర్/ సి)

“ఆదివారం వారంలో మొదటి రోజు కాబట్టి మేము మా సాధారణ సమావేశాన్ని జరుపుకుంటాము” (పునీత జస్టిన్)

చాలా మంది వేద పండితులు నేటి సువార్త భాగం యోహాను సువార్తకు అదనంగా ఉందని నమ్ముతారు. ఈ నివేదిక మరియు సువార్తలో వివరించబడిన ఇతర నివేదితల మధ్య ఉన్న ముఖ్యమైన తేడాల కారణంగానే, ఈ కథ వేరే ఆధారిత మూలం నుండి వచ్చే అవకాశం ఉందని నమ్ముతారు వేద శాస్త్రులు. సరస్సు ఒడ్డున యేసుతో జరిగిన సమావేశం పేతురు పశ్చాత్తాపం మరియు విశ్వాస ప్రకటన కథగా చూడవచ్చు. ఆయన పదే పదే “అవును, ప్రభువా!” అని చెప్పడం ప్రేమ మరియు విధేయతను ప్రకటిస్తుంది. ఇది పేతురు యేసును మూడుసార్లు తిరస్కరించడానికి అనుగుణంగా కూడా ఉంది. యేసు మూడుసార్లు ప్రశ్నించడానికి ఒక కారణం ఉంది. పేతురు తన ప్రభువును మూడుసార్లు తిరస్కరించాడు కదా అలాగునే  ప్రభువు తన ప్రేమను ధృవీకరించడానికి అతనికి మూడుసార్లు అవకాశం ఇచ్చాడు (యోహాను 21:15–17). యేసు తన కృపగల క్షమాపణలో,  మూడుసార్లు తన ప్రేమను ప్రకటించడం ద్వారా మూడుసార్లు తిరస్కరించిన జ్ఞాపకాన్ని కూడా తుడిచిపెట్టే అవకాశాన్ని పేతురుకు ఇచ్చాడు.

ఈ సందర్భంలో "ప్రేమ" అనే పదం ఒక ఆసక్తికరమైన ఉపయోగంగా కన్పిస్తుంది. యేసు "నువ్వు నన్ను ప్రేమిస్తున్నావా?" అని అడిగినప్పుడు, పేతురు "అవును, నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను" అని సమాధానమిచ్చాడు. ఇది మంచి అర్ధమే. కానీ గ్రీకు కొత్త నిబంధనలో, పేతురు ఇచ్చిన సమాధానం యేసు అడిగిన ప్రశ్నకు సరిగ్గా స్పందించదు. వివిధ స్థాయిల “ఆప్యాయత”ను వ్యక్తీకరించడానికి గ్రీకులో అనేక పదాలు ఉన్నాయి. సి.ఎస్. లూయిస్ అనే వేద శాస్త్ర్తి "ది ఫోర్ లవ్స్" అనే తన పుస్తకంలో, వాటిని ఈ విధంగా వర్ణించాడు: "స్టోర్గే" (అనురాగం) మొదటిది. ఉల్లాసంగా ఉండే ఒకరి పొరుగువారి పట్ల తమకు కలిగే ప్రశాంత ఇష్టత. రెండవది “ఎరోస్". ఇది ఒక ఇంద్రియ లేదా శృంగార ప్రేమ. ఒక జంటను ఏకం చేసే ప్రేమ. తరచుగా వివాహానికి దారితీస్తుంది ఈ ప్రేమ. ఇది కామం కాదు. మూడవది "ఫిలియా". ఇది స్నేహం. మనం నిజమైన ఆసక్తిని పంచుకునే వ్యక్తులతో సహవాసాన్ని విశ్వసించడం. చివరగా, "అగాపే". ఇది  ఉదారమైన, స్వీయకృత ప్రేమ.  దీనిని మనం విలువైనదిగా భావిస్తాము. షరతు లేనిది.

పేతురుకు ప్రేమ ఏం తెచ్చిపెట్టింది? (ఎ) అది అతనికి ఒక ప్రత్యేకమైన పనిని తెచ్చిపెట్టింది. “నీవు నన్ను ప్రేమిస్తే, నా మందలోని గొర్రెలను, గొర్రె పిల్లలను మేపడానికి నీ జీవితాన్ని ఇవ్వు” (యోహాను 21: 15-17) అని యేసు అడిగాడు. ఇతరులను ప్రేమించడం ద్వారా మాత్రమే మనం యేసును ప్రేమిస్తున్నామని నిరూపించగలం. ప్రేమ ప్రపంచంలోనే గొప్ప ఆధిక్యత కలిగినది. కానీ అది గొప్ప బాధ్యతను తెస్తుంది. (బి) అది పేతురుకు ఒక శిలువను తెచ్చిపెట్టింది. యేసు అతనితో ఇలా అన్నాడు: “నీవు చిన్నవాడిగా ఉన్నప్పుడు ఎక్కడికి వెళ్లాలో నువ్వు ఎంచుకోవచ్చు. కానీ వారు నీ చేతులను శిలువపై చాచే రోజు వస్తుంది. నీవు ఎంచుకోని మార్గంలో నిన్ను తీసుకెళ్తారు.” (21:18) రోము నగరంలో, పేతురు తన ప్రభువు కోసం మరణించే రోజు వచ్చింది. అతను కూడా శిలువెక్క వలిసినప్పుడు, తనను తలక్రిందులుగా మేకులతో కొట్టమని కోరుకున్నాడు. ఎందుకంటే తన ప్రభువు మరణించినట్లుగా తాను చనిపోవడానికి అర్హుడు కాదని అతను సాక్ష్యమిచ్చాడు. ప్రేమలో ఎల్లప్పుడూ బాధ్యత మరియు త్యాగం ఉంటాయి. మనం క్రీస్తును ప్రేమిస్తున్నాము. కానీ ఆయన పనిని ఎదుర్కోవడానికి, ఆయన శిలువను తీసుకోవడానికి సిద్ధంగా ఉండకపోతే మనం క్రీస్తును ప్రేమించలేము.

సరస్సు వద్ద జరిగిన ఆ సమావేశంలో, పేతురు తాను ఇతర శిష్యుల కంటే గొప్పవాడినని భావించే గొప్ప చెప్పుకునే వ్యక్తి కాదు. కానీ తాను చెప్పగలిగిన దానికంటే ఎక్కువ చెప్పుకోని తెలివైన, వినయపూర్వకమైన హృదయం కలిగినవాడు. పేతురు ఒప్పుకోలు ఎలాంటిదంటే, "నేను నమ్ముతున్నాను, నా అవిశ్వాసాన్ని తొలగించు!" (మార్కు 9:24) అని యేసుతో దయ్యo పట్టిన బాలుడి తండ్రిలా చెప్పినట్లు ఉంది! అలాగునే పేతురు, "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, ప్రభువా! నా ప్రేమ లేని తనాన్ని తొలగించు" అని పరోక్షంగా చెప్పినది కూడా అలాగునే వుంది. పునరుత్థానమైన క్రీస్తుతో పేతురు సమావేశం సత్యవంతమైన ప్రేమకు ఒక వైపు మాత్రమే చెబుతుందని మనకు గుర్తు చేస్తుంది. వాస్తవానికి, మన ప్రేమ షరతు కలిగినది. ప్రమాదం ఎదురైనప్పుడు మనం తరచుగా వెనక్కి తగ్గుతాము. పేతురు వలే, మనం మన వైఫల్యాలను స్వస్థత కోసం దేవుని దరికి తీసుకురావాలి. "నేను నిన్ను ప్రేమిస్తున్నాను, ప్రభువా, నా ప్రేమ లేకపోవడాన్ని తొలగించు" అని పేతురు ప్రకటించినట్లు మనం కూడా ఈరోజు ఆయనతో ప్రార్ధించ వచ్చు. పేతురు అడుగుజాడలను అనుసరించడానికి మనం పేతురు వారసులుగా వాటికను నగరంలో ఉండవలసిన అవసరం లేదు.  కానీ మన సమాజంలో ఏ ఒక్కరూ దారితప్పకుండా ప్రతిఒక్కరిని కాపాడుకోవచ్చు. మనలో ప్రతి ఒక్కరూ దేవుని వాక్య ఆహారంతో క్రీస్తు గొర్రె పిల్లలను పోషించవచ్చు. నూతన పోపు గారిని ఎన్నుకోవడానికి మే నెల 7 న జరగబోయే “కాన్ క్లేవ్” లో పాల్గొనే “కాలేజ్ ఆఫ్ కార్డినల్స్” కు సహాయమందించమని పరిశుద్ధాత్మ దేవుని ప్రార్ధన చేద్దాం.

 

“సృష్టి మొత్తం విముక్తి పొంది మహిమ మరియు స్వేచ్ఛను అనుభవిస్తుంది” (Divine Office)

“Do you love me?” Acts 5:27-32,40b-41; Rev 5:11-14; Jn 21:1-19 (3 Easter/ C)

 

“Do you love me?”

Acts 5:27-32,40b-41; Rev 5:11-14; Jn 21:1-19 (3 Easter/ C)

 “We hold our common assembly on Sunday because it is the first day of the week” (St Justin, Martyr)

Most scholars believe today’s Gospel passage to have been an addition to John’s original text. Because of the significant differences between this report and the other described appearances in the Gospel, it is quite likely that this story is from a different source. The meeting with Jesus on the lakeshore can be seen as the story of Peter’s repentance and declaration of faith. His repeated “Yes, Lord!” declares love and loyalty. It has corresponded to Peter’s threefold denial of Jesus. Jesus questioned three times, and there was a reason for that. It was three times that Peter denied his Lord, and it was three times that his Lord gave him the chance to affirm his love (Jn 21:15-17). Jesus, in his gracious forgiveness, gave Peter the chance to wipe out the memory of the threefold denial by a threefold declaration of love.

The word “love” is an interesting usage here in this context. When Jesus asked, “Do you love me?” and Peter answered, “Yes, I love you”. It makes good sense. But in the Greek New Testament, what Peter replies does not respond exactly to the question Jesus asked. Greek has several words to express various levels of affection. In his book “The Four Loves”, C.S. Lewis describes them as follows: There is “storgé” (affection), the quiet liking one might feel for a cheerful neighbor. Secondly, “eros”, a sensual or erotic love, the love that unites a couple and often leads to marriage. Thirdly, “philia”, or friendship, trusting companionship with people with whom we share some real interest. Finally, “agape” is a generous, self-giving love, which we value even when there is nothing tangible to be gained.

What love brought Peter? (a) It brought him a task. “If you love me,” Jesus said, “then give your life to shepherding the sheep and the lambs of my flock”.  We can prove that we love Jesus only by loving others. Love is the greatest privilege in the world, but it brings the greatest responsibility. (b) It brought Peter a cross. Jesus said to him: “When you are young you can choose where you will go; but the day will come when they stretch out your hands on a cross, and you will be taken on a way you did not choose” (Jn 21:18). The day came when, in Rome, Peter died for his Lord. He, too, went to the Cross, and he asked to be nailed to it head downwards, for he said that he was not worthy to die as his Lord had died. Love always involves responsibility and sacrifice. We do not love Christ unless we are prepared to face his task and take up his Cross.

In that meeting at the lake, Peter was not the boastful one who thought he was better than the other disciples, but a wiser, humbler heart that would not claim more than he could deliver. Peter’s confession is like that of the father of the possessed boy who said to Jesus, “I believe, help my unbelief!” (Mk 9:24) Peter said, “I love you, Lord, help my lack of love.” Peter’s meeting with the risen Christ reminds us that professions of love tell only one side of the truth. In reality, our love is unconditional, and we often back away when faced with danger. Like Peter, we need to bring our failures to God for healing. We can join Peter today when he declares, “I love you, Lord, help my lack of love.” To follow in the steps of Peter we don’t have to be Peter’s successors, but each of us can guard someone from going astray. Each of us can feed the lambs of Christ with the food of the word of God. Let us pray to the Holy Spirit for the College of Cardinals to elect the new Pope to lead the Church.

“The whole creation will be freed and will enjoy the glory and freedom” (Divine Office)